ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΙΣΤΙΟΛΟΓΙΟΥ ΕΛΛΗΝ ΚΑΙ ΧΑΟΣ
Το ιστολόγιο αναδημοσιεύει μαζί με επιπλέον στοιχεία το απόσπασμα φίλου του ιστολογίου που αφορά συμβατικές και μη συμβατικές επιστημονικές λεπτομέρειες για τη Λεβαν ή Σελήνη ή Μήνη ήτοι τη Δρακονιανή Ναυαρχίδα του στόλου των αντιπάλων μας.
Σε μία προσπάθεια απάντησης στις απορίες των δύο ανώτέρω φιλων μας, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω μερικά επιστημονικά στοιχεία, με οδηγό μας ένα μικρό-μικρό βιβλιάρακι που περιήλθε στα …παιδικά χέρια του φίλου μου του Μάριου, αγορασμένο από …περίπτερο στα μέσα της δεκαετίας του…80, όταν όλα ήταν ακόμα παιδικά…..παραμυθένια!! Σήμερα που πλέον η “φαντασία” τεκμαίρεται ολίγη έμπροσθεν της πραγματικότητας, το συγκεκριμένο “βιβλίο τσέπης”, ένα εκ των πολλών της εποχής εκείνης, μας καλεί σε μεγάλα ...διανοητικά άλματα και προβληματισμούς, άλματα τα οποία έχει κάνει προπολλού για όλους μας η Ο.Ε.Α, η οποία για μένα είναι η μόνη "Ομάδα Ε"! (σημ.ιστολογίου: Άλλοι έχουν αποκαλέσει εύστοχα την Ο.Ε.Α. ως τη σύγχρονη "Αόρατη Αρχη" που θα εμπνεύσει τη νέα επανάσταση των Ελλήνων του 2010 - 2020)
Πρόκεται λοιπόν για το σύγγραμα του Don Wilson “Τα μυστικά της Σελήνης”, από τις εκδόσεις Ωρόρα” –εκδόσεως ….1981. Ας δούμε μερικά εκτενή αποσπάσματα και θέματα που συζητούσαν οι επιστήμονες πριν 30 και πλέον χρόνια….:
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
“…Ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, χαρακτήρισε κάποτε τη Σελήνη σαν “το βασίλειο των ονείρων, τη χώρα της φαντασίας”. Κατά παράξενο τρόπο, ο χαρακτηρισμός του ισχύει και για τους επιστήμονες. Πίστευαν πως η Σελήνη αποτελεί τη διαστημική στήλη της Ροζέτας σε αρχαιολογικό επίπεδο, το κλειδί για την αποκάλυψη του αινίγματος της καταγωγής του ηλιακού μας συστήματος. Το πίστευαν πριν στείλουν ανθρώπους εκεί.
Αλλά οι αποδείξεις που περίμεναν δεν ήλθαν ποτέ. Τα αποτελέσματα των διαστημικών πτήσεων ήταν απογοητευτικά. Αντί να λύσουν προβλήματα, προσέθεσαν καινούργια. Έτσι μία νέα σύγχυση επεκράτησε στους επιστημονικούς κύκλους που ασχολούνται με τη Σελήνη. Μία σύγχυση που διαθέτει μία μόνο διέξοδο…
Πριν ο άνθρωπος αποκτήσει τη δυνατότητα να ταξιδέψει στη Σελήνη, ο “φυσικός” δορυφόρος της Γης αντιπρόσωπευε ήδη μια σειρά προβλημάτων για τους επιστήμονες. Ιδιαίτερα στο πρόβλημα της καταγωγής της κανένας ερευνητής δεν ήταν σε θέση να απαντήσει με βεβαιότητα.
Βασικά είχαν προταθεί τρεις διαφορετικές θεωρίες που εξηγούσαν τη δημιουργία της Σελήνης και ιδιαίτερα τον τρόπο που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, μία εκ των οποίων παραμένει εν ενεργία επισήμως και σήμερα. Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, η Σελήνη γεννήθηκε από το ίδιο κοσμικό σύνεφο ύλης και αερίων απ’όπου προήλθε και η Γη, πριν από 4,6 δισ. Χρόνια. Σύμφωνα με τη δεύτερη, η Σελήνη ήταν τμήμα της Γης, που αποσπάστηκε κάτω από ειδικές συνθήκες και έγινε δορυφόρος της. Σύμφωνα τέλος με την τρίτη και πιο “φευγάτη”, η Σελήνη δημιουργήθηκε χωριστά, “κάπου αλλού” και στη συνέχεια συγκρατήθηκε από την έλξη της Γης και μεταβλήθηκε σε δορυφόρο της..."
Οι περισσότεροι επιστήμονες πάντως είχαν υιοθετήσει εδώ κι αρκετές δεκαετίες την πρώτη θεωρία. Οι οπαδοί της δεύτερης ήταν πολύ λιγότεροι. Ο Τζωρτζ Ντάρβιν, υιός του διάστημου Τσάρλς Ντάρβιν (Δαρβίνος), υποστήριξε από τους πρώτους τη θεωρία της απόσπασης της Σελήνης από τη Γη. Ο εξίσου διάσημος αστρονόμος Ουίλιαμ Πίκερινγκ προχώρησε ακόμη περισσότερο τη θεωρία αυτή και υποστήριξε ότι η Σελήνη αποσπάστηκε από την περιοχή που καλύπτουν σήμερα τα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού, σε κάποια φάση της εξέλιξής της.
Πράγματι ο κενός χώρος που καλύπτουν σήμερα τα νερά του Ωκεανού, ανταποκρίνεται στον όγκο της Σελήνης. Παράλληλα, ο Ειρηνικός περιβάλλεται από μία σειρά ηφαιστείων, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν μάρτυρες ισχυρών γεωλογικών αναστατώσεων. Αλλά από τη μεριά του, άλλοι επιστήμονες απέρριψαν τη θεωρία αυτή από την άποψη της διαστημικής μηχανικής. Παράλληλα αποκαλύφτηκε πως ο Ειρηνικός Ωκεανός σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα και πολύ αργότερα από τη φάση εξέλιξης της Γης, που θα μας επέτρεπε να υποθέσουμε μία τέτοια απόσπαση. Για όλους αυτούς του λόγους, η θεωρία της απόσπασης απορρίπτεται.
Αλλά τη χαριστική βολή στη θεωρία αυτή την έδωσε η ίδια η Σελήνη μέσα από τις αστρονομικές αποστολές. Οι αποστολές του προγράμματος “Απόλλων” συγκέντρωσαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σύσταση του εδάφους της Σελήνης είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της Γης. Αν η Σελήνη είχε αποσπαστεί από τη Γη αυτό δε θα συνέβαινε.
Οι ίδιες ανακαλύψεις συνηγορούν για την απόρριψη της θεωρίας που θέλει τη Σελήνη δημιουργημένη από το ίδιο κοσμικό σύννεφο ύλης και αερίων που γέννησε τη Γη. Αντίθετα μάλιστα όλα τα ευρήματα τείνουν προς το συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι ίσως πολύ παλαιότερη από τη Γη.
Έτσι μένει μόνο η Τρίτη θεωρία, της “προσελκύσεως” της Σελήνης από τη Γη, την οποία οι επιστήμονες δεν ήταν και τόσο πρόθυμοι να τη δεχτούν, πριν τα πρώτα αποτελέσματα του προγράμματος Απόλλων. Όλοι οι αστροφυσικοί και οι άλλοι ειδικοί της διαστημικής μηχανικής, θεωρούσαν μια τέτοια περίπτωση απίθανη και το απέδιξαν με ισχυρά επιχειρήματα.
Αλλά και στη μοναδική εκείνη περίπτωση που κάτω από εξαιρετικά σπάνιες περιστάσεις, η Γη, με το σχετικά ασθενές μαγνητικό πεδίο της, σε σύγκριση με τον όγκο της Σελήνης, κατάφερε να τη συγκρατήσει σε τροχιά γύρω της, η περίφημη αυτή τροχιά δε θα μπορούσε να είναι τόσο κυκλική όπως τη βλέπουμε σήμερα! Από την άποψη της διαστημικής μηχανικής κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, αλλά από την πλευρά της αστρονομικής παρατήρησης, το “Αδύνατο” αντιπροσωπεύει μία κοινή πραγματικότητα! Ποιά λοιπόν θεωρία θα μπορούσε να ερμηνεύσει το ”αδύνατο”; Καμία άλλη εκτός από αυτή που πρότειναν οι δύο Σοβιετικοί Επιστήμονες…
Οι Σοβιετικοί επιστήμονες Μιχαήλ Βάζιν και Αλεξάντερ Τσερμπάκωφ σ’ ένα άρθρο που δημοσίευσαν σε επίσημο Σοβιετικό κυβερνητικό έντυπο, υποστήριξαν πως η Σελήνη στο εσωτερικό της είναι κούφια και δεν αποκλείεται να αποτελεί στην πραγματικότητα ένα διαστημόπλοιο, κατασκευασμένο από ανώτερα τεχνολογικά όντα κάποιου μακρινού ηλιακού συστήματος.
Οι Σοβιετικοί επιστήμονες υποστήριξαν πως ο κενός εσωτερικός χώρος ήταν γεμάτος από καύσιμα για τους κινητήρες, εργαλεία, όργανα ελέγχου και παρατήρησης. Ήταν ένα διαστημόπλοιο που ήταν ικανό να ταξιδεύει απίστευτες αποστάσεις, χιλιάδες χρόνια στο διάστημα. Τα όντα που το κατασκεύασαν το έκαναν από ανάγκη για να εγκαταλείψουν τον αρχικό κόσμο απ’ όπου κατάγονται.
Η νέα αυτή θεωρία στηρίζεται σ’ ένα σύνολο ενδείξεων που λύνουν το αίνιγμα της καταγωγής της Σελήνης.
Η Σελήνη δεν αποτελούσε ποτέ μέρος της Γης από το οποίο να αποσπάστηκε και αυτό φαίνεται από τη σύσταση του εσωτερικού και του εξωτερικού της. Η μεγάλη διάφορα πυκνότητας ανάμεσα τους (3,33 gr.: cmm³ για τη Σελήνη και 5,5 gr.: cmm³ για τη Γη), ο μεταλλικός φλοιός πάχους 32 χιλιόμετρων που υπάρχει αρκετά κάτω από την επιφάνεια και η σύσταση του εδάφους της ( τιτάνιο, σίδηρος και σπάνια μέταλλα), δείχνουν ένα πλανήτη εντελώς διαφορετικό από τον δικό μας. Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν επίσης ότι δεν σχηματίστηκε ούτε από το ίδιο σύννεφο σκόνης και αέριων που σχηματίστηκε η Γη, αφού δεν διαθέτει την ίδια χημική σύσταση εδάφους.
Επίσης αποκλείεται και το ενδεχόμενο η Σελήνη να μπήκε σε τροχιά γύρω μας (θεωρία της ‘’προσέλκυσης‘’) αφού ένα τόσο μεγάλο σώμα είναι αδύνατον να μπει κάτω από φυσιολογικές συνθήκες σε τροχιά γύρω από έναν τόσο μικρό πλανήτη όπως η Γη.
Το 1970 αλλά και το 1971, οι αποστολές «Απόλλων 13» και «Απόλλων 14» με μικρή ποσότητα εκρηκτικών προκάλεσαν αρμονικές δονήσεις που κράτησαν 3ωρες και 30λεπτά. Εκτός από τις τεχνητές δονήσεις που προκάλεσαν οι άνθρωποι, διαπιστώθηκαν δονήσεις σε βάθος 800 χιλιομέτρων που δεν ξεπέρασαν την βαθμίδα 2 της κλίμακας Ρίχτερ. Ήταν απόλυτα αρμονικές, φαινόμενο που επιβεβαιώνει την άποψη ότι η σελήνη είναι κούφια. Οι δονήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, μια φορά τον μήνα και με την ίδια ένταση, για αρκετό καιρό. Η ΝΑΣΑ δήλωσε για το περιστατικό: ‘’Κάτι περίεργο συμβαίνει στο εσωτερικό της σελήνης για να έχουμε αυτήν την αρμονικότητα με την οποία μπορούμε να συντονίσουμε τα ρολόγια μας. Οι πιθανότητες να είναι κούφια η σελήνη είναι πολύ μεγάλες.’’
Οι «Τάϊμς» της Ν. Υόρκης έγραφαν τον Απρίλιο του 1976 ότι ο ένας από τους πέντε σεισμογράφους που τοποθέτησε ο «Απόλλων 14» εργάστηκε κανονικά μέχρι τον Μάρτιο του 1975 και κατόπιν σίγησε. Το περίεργο είναι ότι μετά από ένα μήνα σιγής ξαναλειτούργησε κανονικά.
Αρκετά χρόνια πριν, στα τέλη της δεκαετίας του ’30, ο Γκρότε Ρέμπερ, της εταιρείας Μπέλ συνέλαβε μυστήρια ραδιοφωνικά μηνύματα από τη Σελήνη. Δυστυχώς το επεισόδιο αυτό χαρακτηρίστηκε απόρρητο και απαγορεύτηκε η δημοσίευση του. Πρόλαβε όμως να ανακοινώσει ότι οι Ραδιοεκπομπές προέρχονταν από το εσωτερικό και όχι από την επιφάνεια της Σελήνης. Αρκετοί ερασιτέχνες αστρονόμοι συνέλαβαν σήματα από τη Σελήνη το 1934, το 1935 και το 1956 με δική τους κατασκευής ραδιοτηλεσκόπια. Ο Γάλλος συγγραφέας Ρομπέρ Σαρού ισχυρίστηκε πως ο αστροναύτης Αλ Γουώρντεν τη στιγμή που περπατούσε στη Σελήνη, άκουσε μια σειρά από ανεξήγητες λέξεις. Το αινιγματικό μήνυμα έλεγε: “ΜΑΡΑ (ή ΛΑΜΑ) ΡΑΜΠΙ ΑΛΑΡΝΤΙ ΝΤΙΝΤΙ ΕΝΤΑΒΟΥΕΡ ΕΣΑ ΚΟΥΝ ΣΑΛΗΜ”.
(ΣΗΜ. ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ Ο.Ε.Α. "ΙΑ' 1988" ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΡΧΑΪKHΣ ΣΙΝΟ-ΕΒΡΑΙΟΜΟΓΓΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΗΣ Ο.Ε.Α. ΝΑ ΕΚΠΕΜΠΟΝΤΑΙ ΜΑΖΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΟΥΣ ΠΟΜΠΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ!!! Σύνδεσμος στο τέλος του άρθρου.)
Το μήνυμα μέχρι στιγμής παραμένει αμετάφραστο, οι αρχαίες όμως παραδόσεις μιλούν για έναν κόσμο κρυμμένο στο εσωτερικό της Σελήνης.
Εάν κάποια μέρα πέσουν στα χέρια μας αρχαία Ελληνικά κείμενα θα ανακαλύψουμε όχι μόνο τη γλώσσα των μηνυμάτων, αλλά θα επιβεβαιωθεί η ταυτότητα των εχθρικών αυτών κατοίκων της Σελήνης που εκπέμπουν μηνύματα μαζικής υστερίας σε πάνω από εκατό συχνότητες για αντίστοιχες γλώσσες του πλανήτη Γη.
Η επίδραση της Σελήνης στα αισθήματα του ανθρώπου.
Από τα αρχαία χρόνια η Σελήνη υπήρξε πηγή ποιητικής έμπνευσης και αντικείμενο θείας λατρείας. Στην Αίγυπτο και τη Σύρια λατρεύονταν ως Αστάρτη (από την Ελληνική λέξη Αστήρ) που ήταν μια ωραία Θεά. Οι εβραίοι την ονόμαζαν Ασταρώθ η βασίλισσα των ουρανών και από την συνήθεια τους να μισούν ότι δεν θεωρούν δικό τους την βεβήλωσαν. (Σημ.: Λεβανια στην εβραική γλώσσα).
Οι Έλληνες την λάτρευαν σαν Θεά του νυκτερινού φωτός.
(Σημ.: Επιπλέον οι καμπαλιστές μυστικιστές αρχιραββίνοι γνωρίζουν και την Λίλιθ, ήτοι το μεταλλικό σκοτεινό δρακονιανό θυγατρικό σφαιρικό σκάφος - δορυφόρος ως β' ναυαρχίδα του δρακονιανού αστροστόλου, το οποίο βρίσκεται συνεχώς όπισθεν της Σελήνης.
Αποσπασμένα στα έγκατα της Γης πληρώματα της Λίλιθ υπό τον ηγέτη τους Ταμίλ και σε συνέργεια με δυνάμεις Κρονίων, υποδύονται υποχθόνιες σατανικές δυνάμεις "διαβόλου" τα τελευταία 2000 χρόνια και δυσφήμισης των Ουρανιδών "θεών" των Ελλήνων μέσω πλαστοπροσωπείας τα τελευταία 10000 χρόνια)
Οι Ρωμαίοι την λάτρευαν ως Selene η Diana. Οι 'Αραβες, οι Ινδοί, οι Ίνκας, οι Αζτέκοι, οι Σκανδιναβοί και κάποιες φυλές των νησιών του Ειρηνικού, στο πρόσωπο της Σελήνης έβλεπαν έναν Θεό, επειδή γνώριζαν την μεγάλη δύναμη που έχει το ουράνιο αυτό σώμα, που δεν είναι πλανήτης αλλά διαστημικό σκάφος. Από το εσωτερικό της Σελήνης καταγράφτηκαν εκπομπές διανοητικού έλεγχου σε πάνω από 100 συχνότητες που εκπέμπουν συνθήματα μαζικής υστερίας σε ανάλογες γλώσσες του πλανήτη. Τα συνθήματα αυτά περιλαμβάνουν εντολές για θρησκευτική, πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική συμπεριφορά προς τα έθνη του πλανήτη. Επίσης συμπεριλαμβάνονται εντολές στρατηγικής και γεωπολιτικής φύσεως. Μια από τις πιο πετυχημένες και συντονισμένες εκπομπές έλεγχου του νου που χρησιμοποίησε και το στοιχείο της μαζικής υστερίας ήταν το γνωστό συγκρότημα " The Beatles ".
Τηλεπαθητικά μηνύματα.
ΠΑΡΑ ΦΥΣΕΙ ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΟΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΛΥΣΕΩΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ "ΛΕΒΑΝ"
Οι συχνότητες που παράγονται από το εσωτερικό της Σελήνης, προέρχονται από συνομιλίες όντων. Ο θώρακας όμως των τριάντα δυο χιλιομέτρων μετάλλου, κράματος τιτανίου, χρωμίου, σιδήρου, νικελίου, υτρίου, ζιρκονίου, μολυβδενίου, ρουθηνίου, παλλαδίου, αν και θεωρητικά είναι καλός αγωγός ηχητικών κυμάτων, παρουσιάζει μεγάλη απορρόφηση με αποτέλεσμα η Σελήνη να βγάζει στο εξωτερικό της μόνο κραδασμούς-συχνότητες από τη λειτουργία των βαρέων μηχανικών εγκαταστάσεων του εσωτερικού της.
Οι επικοινωνίες μεταξύ της Σελήνης και των σκαφών της αλλά και των σκαφών μεταξύ τους, δίνουν σαν γλώσσα επικοινωνίας την γενέτειρα της Εβραϊκής γλώσσας, την Μογγολική. Με πολύπλοκο συντακτικό και αυξημένο λεξιλόγιο. Είναι αδύνατον να μεταφραστεί ο όγκος αυτός του άγνωστου λεξιλογίου. Υποθέτουμε ότι είναι τεχνικοί όροι και γενικευμένες έννοιες που λείπουν από το σημερινό Μογγολικό λεξιλόγιο, διότι η γνώση και η νοημοσύνη των γήινων που χρησιμοποιούσαν τη γλώσσα αυτή δεν επέτρεπε την κατανόηση τους.
Οι ανωτέρω ραδιοεπικοινωνίες καταγράφηκαν σε τρείς μορφές εκπομπής: Γραμμική εκπομπή μιας διαστάσεως που αντιστοιχεί στις δικές μας ραδιοφωνικές εκπομπές, επιφανειακή εκπομπή δυο διαστάσεων που αντιστοιχεί στις δικές μας τηλεοπτικές εκπομπές και ογκομετρική εκπομπή τριών διαστάσεων που δεν αντιστοιχεί σε γήινη τεχνολογία, είναι δε δυνατόν να αποδοθεί με διαμορφωμένους ολογραφικούς δεκτές που "οδηγούνται" από κεραία. Τα ανωτέρω σημαίνουν ότι τα σεληνιακά σκάφη και η Σελήνη διαθέτουν για τις μεταξύ των επικοινωνίες πομπούς και δεκτές στερεοσκοπικής τεχνολογίας. Τέτοιες "τρίτης κατηγόριας" εκπομπές έχουν καταγράφει σε οπτικοακουστικούς "διάλογους" μεταξύ εσωτερικών πληρωμάτων Σελήνης και πληρωμάτων έξωθεν ευρισκόμενων σκαφών.
Η σύγκριση και αντιστοιχία των λέξεων - ήχων που συνοδεύουν την εκπομπή στερεοσκοπικών εκπομπών με τις εικόνες, έδωσαν την δυνατότητα στους γλωσσολόγους (της Ο.Ε.Α.) να ερμηνεύσουν μέχρι τώρα το 30% του ολικού λεξιλογίου που χρησιμοποιούν τα πληρώματα όλων των ειδικοτήτων στο εσωτερικό της Σελήνης. Το υπόλοιπο 70% είναι κατά μέγιστο ποσοστό κατανοητό, όχι σαν συγκεκριμένο λεξιλόγιο, αλλά σαν "στερεότυπο φρασεολόγιο" που αντιστοιχεί σε ορισμένες ενέργειες, προθέσεις, διαθέσεις, επεμβάσεις κ.λ.π. που παρατηρούνται στις εκπεμπόμενες εικόνες.
Και ξαφνικά χωρίς τίποτε να το δικαιολογεί, στις 12/12/1996 η ΝΑΣΑ ανακοινώνει στα τηλεοπτικά μέσα ‘’Μπορεί να υπάρχει Ζωή στη σελήνη’’.
(σημ.: ήδη έχει εντοπιστεί νερό στη Σελήνη)
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΩΝ ΕΔΩ:
Russian Academics VASIN and SHCHERBAKOV official suspicions about an artificial Moon
http://hellenandchaos.blogspot.com/2010/04/russian-academics-vasin-and-shcherbakov.html
Όμως 2 σημεία που θέλουν προσοχή είναι αυτά που επισήμαναν οι ρώσοι ακαδημαικοί, δηλαδή η ασυνήθιστη σκληρότητα του φλοιού, με εσωτερικά ισχυρά μέταλλα σύστασης όπως το ζιρκόνιο και το τιτάνιο σε ασυνήθιστα τεράστιες ποσότητες (στη Γη πρόκειται για σπανιότατα πανάκριβα υπερ-ανθεκτικά μέταλλα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σκαφών-διαστημοπλοίων), πράγμα που κάνει εκτός από σχεδόν αδιάτρητο το φλοιό (εξωτερικό κέλυφος - θώρακας) δημιουργεί επιπλέον και το φαινόμενο των κρατήρων οπου στο κέντρο τους μπορείς να στέκεσαι και να βλέπεις κανονικά τον ορίζοντα γύρω σου! Δηλαδή είναι τόσο σκληρός ο φλοιός-θώρακας που δεν δημιουργείται αισθητή-λακούβα από την πρόσκρουση των μετεωριτών που δημιουργούν τους κρατήρες!!!.. Το εσωτερικό της σελήνης (κάτω από τον παχύ συμπαγή μεταλλικό θώρακα τιτανίου) παρουσιάζει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον και είναι κατά πάσα πιθανότητα κοίλο-κούφιο σε μεγάλο ποσοστό καθώς ήδη έχουν εντοπιστεί είσοδοι-τρύπες στο εσωτερικό της (με χαμηλή καταγεγραμμένη Πυκνότητα της Σελήνης επίσης)
Από που ήλθε λοιπόν η Σελήνη;
“Αυτό είναι το μεγαλύτερο αίνιγμα” ομολογεί ένα επίσημο κείμενο της ΝΑΣΑ, αλλά και οι επιστήμονες όλου του κόσμου, παρά τις προσπάθειες, τις παρατηρήσεις, τις δειγματοληψίες και τους υπολογισμούς.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να ενσωματώσουν σε μια νέα θεωρία όλα τα παράξενα και αντιφατικά στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει σχετικά με τη Σελήνη. Κανένα δεν κατάφερε να βρει το νήμα της Αριάδνης για να βγει από τον λαβύρινθο των αντιφατικών ενδείξεων. Κανένας, εκτός από τους δύο Σοβιετικούς επιστήμονες, των οποίων η θεωρία χαρακτηρίστηκε και φαίνεται από πρώτη άποψη “τρελή”!!
Ωστόσο, όπως θα δούμε, όλα τα στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη ήρθε από κάποια άλλη μακρινή περιοχή του Σύμπαντος, κι ένας επιστήμονας που εξέφρασε αυτή την υπόθεση, πριν την έναρξη του προγράμματος Απόλλων, ήταν ο Δρ. Χάρολντ Γιούρεϋ, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ. Αυτός το 1960 έλεγε:
“Ανάμεσα σε δύο γειτονικά σώματα είναι φυσικό να συμβούν ανταλλαγές υλικών που θα οδηγήσουν σε μια αξιόλογη διαφορά πυκνότητας. Αλλά η διαφορά αυτή θα ήταν δικαιολογημένη, εάν τα χαμηλής πυκνότητας υλικά συγκεντρώνονταν στο μεγάλο σώμα (τη Γη) και τα υψηλής πυκνότητας στο μικρό (Σελήνη). Φοβάμαι όμως ότι δεν θα αργήσουμε να διαπιστώσουμε πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο!...”
Ο Γιούρεϋ προέβλεψε πως τα ευρήματα πάνω στη Σελήνη θα προκαλούσαν το θαυμασμό του ανθρώπου, επειδή ακριβώς το ουράνιο αυτό σώμα κατάγεται από έναν διαφορετικό με τη Γη Κόσμο. Σύμφωνα με τα λόγια του: “Η εξερεύνηση της Σελήνης θα είναι πιο ενδιαφέρουσα από εκείνη του Άρη ή της Αφροδίτης”
Εάν η Σοβιετική θεωρία είναι σωστή τότε υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα πάνω και …μέσα στη Σελήνη!
Ο Δρ. Ρόμπιν Μπρέτ, επιστήμονας της ΝΑΣΑ έγραφε στις σημειώσεις του: “Όλα όσα ξέρουμε για το διάστημα μας οδηγούν στο γελοίο συμπέρασμα πως η Σελήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρχει! Όλες οι θεωρίες που υιοθετήσαμε στο παρελθόν, παρουσιάζουν αδύνατα σημεία σε σύγκριση με τις νέες γνώσεις που αποκτήσαμε. Η χημική σύνθεση του σεληνιακού εδάφους, σύμφωνα με τα δείγματα που έχουμε πλέον στα χέρια μας, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη του φλοιού της Γης. Η διαπίστωση αυτή απορρίπτει από μόνη της τη θεωρία απόσπασης! Αλλά παράλληλα, απορρίπτει και τη θεωρία του σχηματισμού της Σελήνης από το ίδιο σύννεφο ύλης και αερίων που γέννησε τη Γη. Από την άλλη μεριά, η θεωρία της “προσέλκυσης” παρουσιάζει προβλήματα από την άποψη της διαστημικής μηχανικής. Γι αυτό είναι ευκολότερο να αποδείξει κανείς την ανυπαρξία της Σελήνης παρά την ύπαρξή της! Απλά η Σελήνη δε θα έπρεπε να υπάρχει!!” (Τζων Ουίλφορντ: “Πατήσαμε στη Σελήνη!”-1971)
Ο Δρ. Ούλλιαμ Χάρτμαν του Ινστιτούτου Πλανητικών Επιστημών της Αριζόνας, γράφει τα εξής στο περιοδικό Αστρονομία: “Μετά τα αποτελέσματα των πτήσεων του προγράμματος Απόλλων, όλες οι παλαιότερες θεωρίες τινάχτηκαν στον αέρα. Γι αυτό το λόγο, πολλοί επιστήμονες πρότειναν το αστείο συμπέρασμα πως η Σελήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρχει, εφόσον κανένας δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την καταγωγή και την παρουσία της…”
Δεν είναι λίγοι οι σύγχρονοι επιστήμονες που θεωρούν τη Σελήνη μια ιδιοτροπία της Φύσεως. Γιατί; Γιατί σύμφωνα με όλους τους κοσμικούς νόμους, η Σελήνη δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε τροχιά (και μάλιστα κυκλική) γύρω από τη Γη. Πώς έφτασαν όμως σε αυτό το συμπέρασμα διακεκριμένοι επιστήμονες, όπως ο Ισαάκ Ασίμωφ, για παράδειγμα; Απλούστατα επειδή η Σελήνη είναι δυσανάλογα μεγάλη για δορυφόρος της Γης! Ο όγκος της αντιπροσωπεύει το 1/4 του όγκου της Γης και αναλογικά πρόκειται για το μεγαλύτερο δορυφόρο ηλιακού συστήματος! Ο Γανυμήδης, για παράδειγμα που είναι μεγαλύτερος από τη Σελήνη, αντιπροσωπεύει μόλις το 1/27 του όγκου του Δία, ο οποίος περιστρέφεται γύρω του, όχι όμως σε κυκλική τροχιά…
Τα παράξενα της Σελήνης δεν σταματούν εδώ. Εκτός από το δυσανάλογο μεγάλο της μέγεθος, βρίσκεται και σε αφύσικα μεγάλη απόσταση από τη Γη. Ο διάσημος συγγραφέας και επιστήμονας, Ισαάκ Ασίμωφ, θέτει καθαρά το ερώτημα: “Για ποιό λόγο η Σελήνη βρίσκεται τόσο μακριά; Γιατί βρίσκεται πολύ μακριά για να είναι ένας αληθινός δορυφόρος της Γης. Είναι πολύ μεγάλη για να δεσμεύτηκε κάποτε από την έλξη της Γης. Οι πιθανότητες μιας τέτοιας δέσμευσης είναι ελάχιστες και γίνονται ακόμη μικρότερες από το γεγονός της κυκλικής Τροχιάς” –Ισαάκ Ασίμωφ και Αστρονομία-1974
Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν με αυτές τις παρατηρήσεις, αλλά από την άλλη μεριά δεν είναι σε θέση να δώσουν μια κάποια εξήγηση. Σαν “φυσικό”ουράνιο σώμα δεν μπορεί να δικαιολογήσει ούτε το μέγεθος, ούτε την τροχιά του. Σαν “φυσικό” όχι! Αλλά σαν…”Τεχνητό”;
Σύμφωνα λοιπόν με το συμπέρασμα του Ισαάκ Ασίμωφ, η Σελήνη δεν αποτελεί έναν φυσιολογικό δορυφόρο της Γης. “Εάν ήταν”, προσθέτει, “θα περιφερόταν στο επίπεδο του γήινου ισημερινού, πράγμα που δε συμβαίνει”. Και υπάρχουν και άλλοι λόγοι που αποδεικνύουν τον ισχυρισμό αυτόν, υποστηρίζει ο Ασίμωφ. Ένας από αυτούς είναι το είδος της τροχιάς της Σελήνης.
“Ο Ήλιος προσελκύει τη Σελήνη με διπλάσια δύναμη από τη Γη!” Η δυσαναλογία της έλξης του Ηλίου προς εκείνη της Γης, θα έπρεπε να έχει αποσπάσει τη Σελήνη από τη θέση της. Κι όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, για ανεξήγητους βασικά λόγους.
Σύμφωνα με την άποψη του Ασίμωφ, η ίδια η Σελήνη προσφέρει όλες τις ενδείξεις που μαρτυρούν ότι δεν πρόκειται για φυσιολογικό δορυφόρο της Γης. Και παράλληλα, αποκλείει τη θεωρία της προσέλκυσης. Έτσι βρίσκεται απέναντι στο δίλλημα: “Εάν η Σελήνη δεν είναι φυσιολογικός δορυφόρος της Γης, και εάν δεν αποτελεί ένα μεγάλο πλανητοειδή, που δεσμεύτηκε κάποτε από την έλξη της Γης, τότε τί είναι;” (Ασίμωφ και Αστρονομία)
Ο Ασίμωφ προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα, υποστηρίζοντας ότι τελικά η Σελήνη είναι ένας ανεξάρτητος πλανήτης. Αλλά όλα τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι αμερικανικές και σοβιετικές αποστολές, αποκλείουν επίσης την υπόθεση του διπλού πλανήτη. Ταυτόχρονα οι ίδιες πηγές προσφέρουν τις ενδείξεις πως η Σελήνη είναι πολύ παλαιότερη από τη Γη. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ανακαλύψουμε την καταγωγή της. Έτσι στρεφόμαστε και πάλι πίσω, στη θεωρία της προσέλκυσης. Αλλά η θεωρία αυτή έχει ήδη απορριφθεί για συγκεκριμένους αστροφυσικούς λόγους και διαστημική μηχανική. Έτσι καταλήγουμε σε ένα ατέρμονο φαύλο κύκλο επιστημονικών θεωριών! Πέρα από τους άλλους μηχανικούς λόγους, ενάντια στην περίπτωση της προσέλκυσης, υπάρχει και το γεγονός της κυκλικής- και απόλυτα αινιγματικής τροχιάς του δορυφόρου μας. Έτσι καταλήγουμε να αναζητήσουμε τη λύση πέρα από την υπόθεση της “τυχαίας” τοποθέτησης –προσέλκυσης της Σελήνης στη θέση που βρίσκεται σήμερα!..."
ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ
Κοιτάζοντας από τη Γη, οι φαινομενικοί δίσκοι του Ηλίου και της Σελήνης μοιάζουν να έχουν το ίδιο μέγεθος. Βέβαια, τα φαινομενικά μεγέθη τους εξαρτώνται από το πραγματικό τους μέγεθος και την απόσταση που διατηρούν από τη Γη. Η πραγματική διάμετρος της Σελήνης είναι μόλις 3.456 χιλιόμετρα, ενώ του Ηλίου φτάνει στα 1.353.600 χιλιόμετρα. Με άλλα λόγια, η πραγματική διάμετρος του Ηλίου είναι 400 περίπου φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Σελήνης. Η μαθηματική σχέση των διαμέτρων των δύο σωμάτων, λοιπόν είναι 1/400.
Η μέση απόσταση του Ηλίου από τη Γη είναι 148.800.000 χιλιόμετρα, ενώ η Σελήνη απέχει μόλιες 400.000 χιλιόμετρα από εδώ. Το παράξενο είναι πως η μαθηματική σχέση ανάμεσα στις δύο αποστάσεις είναι και πάλι περίπου 1/400. Εφόσον λοιπόν, η σχέση της απόστασης και του μεγέθους είναι ίδια, το φαινομενικό μέγεθος των δύο σωμάτων είναι επίσης ίδιο και η μικροσκοπική Σελήνη φαίνεται ίση με τον Ήλιο.
Η σχέση αυτή γίνεται ακόμη πιο σημαντική στην περίπτωση της ολικής έκλειψης. Ο Ισαάκ Αίμωφ έγραψε μια παρατήρηση σχετικά με το φαινόμενο, που το χαρακτηρίζει σαν “σύμπτωση”!
Στο βιβλίο του “Διάστημα, Χρόνος και Άλλα Πράγματα” (1965) σημειώνει: “Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της ολικής έκλειψης είναι το γεγονός πως ο δίσκος της Σελήνης καλύπτει ακριβώς τον Ηλιακό δίσκο! Στη διάρκεια της έκλειψης ο Ήλιος εξαφανίζεται εντελώς, η Γη σκοτεινιάζει και διακρίνονται τα άστρα. Το μόνο που διακρίνεται από τον Ήλιο είναι το στέμμα του, με άλλα λόγια τα ελάχιστα σημεία της περιφέρειάς του από όπου ξεπηδούν φλόγες!”
Αλλά η συνέχεια του κειμένου είναι απογοητευτική! Γιατί σύμφωνα με τον Ασίμωφ, η εκπληκτική αυτή εξίσωση του φαινομενικού μεγέθους αποτελεί μία “εντυπωσιακή σύμπτωση”, η οποία συμβαίνει εδώ και πουθενά αλλού σε ολόκληρο το Ηλιακό σύστημα.
Σύμπτωση λοιπόν μία τέτοια φαινομενική εξίσωση του ηλιακού και του σεληνιακού δίσκου; Αλλά η πιθανότητα μίας τέτοιας σύμπτωσης είναι κυριολεκτικά …Αστρονομική! Η “σύμπτωση” αυτή είναι τόσο προκλητική, ώστε κραυγάζει από μόνη της πως δεν πρόκειται για σύμπτωση! Και χάρη στη θεωρία του “διαστημοπλοίου”, τόσο η σύμπτωση αυτή, όσο και όλα τα άλλα παράξενα που σημειώσαμε στη συμπεριφορά της Σελήνης, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο δορυφόρος μας δεν μπήκε τυχαία στη θέση που τον βλέπουμε σήμερα!
Από την άλλη μεριά, εάν γίνει αποδεκτή η θεωρία του “Διαστημοπλοίου-Σελήνη”, όλα τα ως τώρα αναφερθέντα προβλήματα εξαφανίζονται! Εάν λογικά εξωγήινα όντα τοποθέτησαν τη Σελήνη σε τροχιά γύρω από τη Γη στη θέση που τη βλέπουμε, για καθαρά δικούς τους λόγους, δεν τίθεται πλέον θέμα για την προβληματική θέση της Σελήνης, εφόσον εκεί…”τοποθετήθηκε”!
Ένας από τους φυσικούς του πανεπιστημίου του Μιντ-γουέστ, που πήρε στα σοβαρά τη θεωρία των δύο Σοβιετικών Επιστημόνων (Μιχαήλ Βάζιν και Αλεξάντερ Στσερμπάκωφ, σημ.ιστολογίου: τους αναφέρει η Ο.Ε.Α.) κι αποφάσισε να τη μελετήσει από κάθε άποψη, εξέφρασε την παρακάτω σκέψη σε σχέση με τη θέση της Σελήνης: “Θα έλεγε κανείς ότι οι “εξωγήινοι” τοποθέτησαν τη Σελήνη στη θέση που όλοι γνωρίζουμε μόνο και μόνο για να πούν στους ανθρώπους ότι η Σελήνη είναι κάτι περισσότερο από απλός δορυφόρος, είναι ένας …Ήλιος της νύχτας!!”, ενώ ο ίδιος ο Στσερμπάκωφ καταλήγει: “Ένας από τους συναρπαστικότερους γρίφους που απησχόλησαν ποτέ το ανθρώπινο μυαλό, είναι η διερεύνηση αυτού του “κάτι”, που έθεσε σε τροχιά τη Σελήνη γύρω από τη Γη, υπολογίζοντας το δυσανάλογο μεγάλο μέγεθός της, τον τρόπο περιφοράς της, την απόσταση της από τη Γη και την ταχύτητά της. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί ότι εκλεκτότερο διαθέτει η σύγχρονη επιστήμη στον τομέα της αστρονομίας και της αστροφυσικής!...”
Είμαστε βέβαιοι ότι οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες βρήκαν κιόλας τη λύση ετούτου του γρίφου…
ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
“Το Εσωτερικό της Σελήνης πρέπει να είναι γεμάτο τεράστιες σπηλιές. Μέσα στις σπηλιές αυτές πρέπει να υπάρχει ατμόσφαιρα και στο κέντρο τους από μία μεγάλη λίμνη… Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι Κούφιο!...”
Χ. Τζ. Ουέλλς (1901)
Μια σειρά από συγκλονιστικά ερωτήματα τα οποία θα κληθούμε παρακάτω να απαντήσουμε είναι τα εξής:
* Γιατί η περίεργη πυκνότητα της Σελήνης οδηγεί στο συμπέρασμα πως το εσωτερικό της είναι κούφιο;
* Γιατί ένας διάσημος Βρετανός επιστήμοντας, προϊστάμενος των σεληνιακών μελετών της Βρετανικής Αστρονομικής Ένωσης, δήλωσε υπεύθυνα πως: “Τα πάντα τείνουν να μας αποδείξουν πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι κούφιο, κάτω από τον διπλό φλοιό της που φτάνει σε πάχος 30-40 χιλιομέτρων;”
* Γιατί οι περισσότεροι επιστήμονες του κόσμου δεν παραδέχονται πως ένας φυσικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κούφιος στο εσωτερικό; Γιατί η ένδειξη του κούφιου εσωτερικού της Σελήνης μας οδηγεί στο συμπέρασμα της τεχνητής μετασκευής της;
* Γιατί οι ερευνητές της ΝΑΣΑ πριν την έναρξη του προγράμματος “Απόλλων”, παραδέχτηκαν την πιθανότητα πως ο δορυφόρος μας είναι κούφιος;
* Γιατί η μελέτη του μαγνητικού πεδίου οδηγεί με τη σειρά της, στο συμπέρασμα πως η Σελήνη είναι κούφια; Γιατί το συμπέρσμα αυτό θεωρείται “τρομακτικό”;
* Γιατί τα δείγματα του σεληνιακού εδάφους που έφεραν μαζί τους οι αστροναύτες, αποδεικνύουν κι αυτά πως η Σελήνη είναι κούφια;
* Γιατί η πτώση των γήινων μηχανημάτων στη Σεληνιακή επιφάνεια (σεληνάκατοι, πύραυλοι, άχρηστα τμήματα διαστημοπλοίων), την κάνουν να αντηχεί σαν μία τεράστια … “καμπάνα” ή γκογκ; Γιατί η Σελήνη πάλλεται μετά από κάθε τέτοια πτώση για τέσσερις ολόκληρες ώρες;Γιατί αυτές οι παρατηρήσεις μας οδηγούν και πάλι στο συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι Κούφια;
* Γιατί οι μελέτες της περιστροφής της Σελήνης, αποτελούν μία πρόσθετη ένδειξη πως είναι κούφια;
* Ποιές ενδείξεις υπάρχουν πως η ΝΑΣΑ πραγματοποίησε απόρρητες μελέτες για να εξετάσει το ενδεχόμενο να υπάρχουν μεγάλες τρύπες ή σπηλιές στο εσωτερικό της Σελήνης; Γιατί το έκαναν αυτό και το κρύβουν;
* Γιατί οι μελέτες της κλίσης του άξονα της Σελήνης απέδειξαν πως τα πυκνότερα στρώματα του όγκου της βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια; Γιατί οι μελέτες αυτές αποδεικνύουν πως η Σελήνη είναι κούφια και γιατί τα συμπεράσματά τους αποσιωπήθηκαν; Γιατί όλες αυτές οι ενδείξεις ενισχύουν τη θεωρία του …διαστημοπλοίου;
* Γιατί το σύνολο των ενδείξεων που αναφέραμε μέχρι στιγμής (θα παραθέσουμε κι άλλες), συγκλίνουν προς το συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι ένας τεχνητά μετασκευασμένος δορυφόρος;
Ας δούμε λοιπόν από κοντά τις …συγκλονιστικές αυτές ενδείξεις!!
“Το εσωτερικό της Σελήνης είναι κούφιο;”
Πρόκειται για τίτλο κεφαλαίου από το βιβλίο “Η Σελήνη μας”, ένα από τα καλύτερα και πιο υπεύθυνα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για τη Σελήνη, από τον Χ.Π. Ουίλκινς, πρώην προιστάμενο του τμήματος Σεληνιακών Ερευνών της Βρετανικής Αστρονομικής Ένωσης. Δημοσιεύτηκε στη δεκαετία του 1950 περίπου, 20 χρόνια περίπου πριν την διατύπωση της θεωρίας του διαστημοπλοίου από τους δύο Σοβιετικούς επιστήμονες, μέλη της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών.
Ο Δρ. Ουίλκινς, υπήρξε από τους επιστήμονες που μελέτησαν βαθιά τα προβλήματα του δορυφόρου μας. Ποτέ δεν έκρυψε τη βεβαιότητά του πως η Σελήνη είναι κούφια, τουλάχιστον κατά ένα μεγάλο μέρος. Στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου του γράφει: “Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, κάτω από το εξωτερικό στρώμα που φτάνει μέχρι μέχρι τα 30-40 χιλιόμετρα, η Σελήνη είναι κούφια!”
Επανάληψη των λόγων του Ουέλλς κι επιβεβαίωση της θεωρίας των δύο Σοβιετικών.
Αλλά πώς έφτασε ο Ουίλκινς σε αυτό το συμπέρασμα;
Πρώτα απ’ όλα ήταν γνωστό, ακόμη και πριν την αποστολή ανθρώπων εκεί, πως η Σελήνη διαθέτει περίπου τη μισή πυκνότητα σε σύγκριση με τη Γη. Πράγματι σε σύγκριση με τη Γη, η Σελήνη εμφανίζει μόνο το 60& της πυκνότητάς της, πράγμα που σημαίνει ότι ένα κυβικό μέτρο υλικού από την επιφάνεια του δορυφόρου μας ζυγίζει κατά 40% λιγότερο από ένα κυβικό μέτρο χώματος της Γης. Γιατί;
Στο περίφημο λοιπόν σύγγραμμά του, “Η Σελήνη μας”, ο Βρετανός επιστήμονας εξηγεί αναλυτικά το εκπληκτικό του συμπέρασμα :
“Εδώ και πολύ καιρό έχω υπολογίσει πως εάν η Σελήνη αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από γρανίτη, τότε στο εσωτερικό της πρέπει να υπάρχουν κενά, τα οποία να αντιπροσωπεύουν ένα χώρο τουλάχιστον 14 εκατομμυρίων κυβικών μιλίων”. Σύμφωνα με τον Ουίλκινς η Σελήνη πρέπει να είναι γεμάτη από σπηλιές και τεράστιες εσωτερικά κενά. Και προσθέτει: “Πάντως αποκλείεται να αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από γρανίτη. 14 εκατομμύρια κυβικά μίλια κενού, είναι μία υπερβολική τιμή…, πάντως σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, πρέπει να υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι στο εσωτερικό της…και να βρίσκονται σε βάθος 30-40 μιλίων από την επιφάνεια. Τίποτα δεν αποκλείει το γεγονός της σύνδεσης των σπηλαίων μεταξύ τους, καθώς και με την επιφάνεια, με μεγάλους διαδρόμους και άνετες εισόδους!”
Στη συνέχεια θα δούμε να γίνεται και πάλι λόγος για τις εισόδους των κενών εσωτερικών χώρων.
Ο Ουίλκινς συνεχίζει:
“Χωρίς να φτάσουμε στη μυθιστορηματική υπερβολή του Χ. Τζ Ουέλλς, ο οποίος φαντάστηκε μία ιδιαίτερη φυλή, τους Σεληνίτες, να κατοικούν σε αυτές τις σπηλιές και να εργάζονται στο εσωτερικό τους, μπορούμε να προβλέψουμε πως μία μελλοντική εξερεύνηση των σπηλαίων και όλων των εσωτερικών κενών χώρων της Σελήνης θα μας αποκαλύψει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα”
...Τα ενδιαφέροντα πράγματα, που αναφέρει ο Ουίλκινς, είναι τα δείγματα του πολιτισμού των εξωγήινων, σύμφωνα με τη θεωρία των δύο Σοβιετικών επιστημόνων. Γιατί εάν επιβεβαιωθούν οι ενδείξεις πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι κούφιο, τότε ο δορυφόρος μας πρέπει να αποτελεί ένα τεράστιο διαστημόπλοιο. Και δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες-και ιδιαίτερα οι αστρονόμοι που συμφωνούν σε αυτό το σημείο. Η διαδικασία όμως της εξέλιξης των ουρανίων σωμάτων είναι πλέον γνωστή. Κατά συνέπεια, ούτε ένας αστρονόμος δεν μπορεί πλέον να παραδεχτεί την ύπαρξη ενός κούφιου σώματος, δημιουργημένου έτσι από τη φύση. Εάν το σώμα είναι κούφιο, τότε έχει υποβληθεί σε κάποια τεχνική επεξεργασία.
Ακόμη και ο συντηρητικός, κατά τη γνώμη μας, αλλά διάσημος επιστήμονας, του πανεπιστημίου του Κόρνελ, ο Καρλ Σάγκαν, είναι σύμφωνος σε αυτό το πράγμα. Πριν από μερικά χρόνια (από το 1979) ο Δρ. Σάγκαν συνεργάστηκε με ένα Σοβιετικό συνάδελφό του, μέλος της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών, τον Δρ. Ιωσήφ Σκλόφσκυ, για τη συγγραφή μίας αστρονομικής τριλογίας. Ο Δρ. Σκλόφσκυ είχε παραδεχτεί στην αρχή της δεκαετίας του 1960 πως οι δορυφόροι του Άρη είναι κούφιοι στο εσωτερικό τους και κατά συνέπεια δεν αποκλείεται να επρόκειται για πανάρχαιους διαστημικούς σταθμούς.
Ο Καρλ Σάγκαν συμφώνησε μαζί του λέγοντας: “Ένας φυσιολογικός δορυφόρος δεν μπορεί να είναι κούφιος στο εσωτερικό του.”
Βλέπουμε λοιπόν, ότι με άμεσο ή έμμεσο τρόπο ακόμη και οι διασημότεροι αστρονόμοι της εποχής μας παραδέχονται το συλλογισμό πως εάν η Σελήνη είναι κούφια στο εσωτερικό της, τότε πρόκειται για τεχνητό ή τεχνητά μετασκευασμένο ουράνιο σώμα! Αλλά η παραδοχή αυτή μας φέρνει και πάλι στη θεωρία των Βαζίν-Στσερμπάκωφ.
Σύμφωνα με τις μελέτες πυκνότητας που πραγματοποίησαν οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες, όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν πως κατά πάσα πιθανότητα η Σελήνη είναι κούφια! Και σημειώνουν: “Είναι αυτονόητο πως η κατασκευή ενός τεχνητού δορυφόρου απαιτεί κενό στο εσωτερικό του… Στη συγκεκριμένη περίπτωση βρισκόμαστε εμπρός σε ένα πανάρχαιο διαστημόπλοιο, που ο κενός εσωτερικός του χώρος ήταν γεμάτος καύσιμα για την τροφοδοσία των μηχανών του”
Οι Βαζίν και Στσερμπάκωφ υπογραμμίζουν ότι μόνο η μελέτη της πυκνότητας της Σελήνης αρκεί για να υποδείξει ότι στο εσωτερικό της είναι κούφια: ”Γιατί υπάρχει μια τόσο σημαντική διαφορά ειδικής βαρύτητας ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη; Μία λύση μόνο υπάρχει στο πρόβλημα. Η Σελήνη Κούφια! Εφόσον η διάμετρος της Σελήνης φτάνει στα 3460 χιλιόμετρα, αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για μία κούφια σφαίρα με πολύ λεπτά τοιχώματα…Στα 1959, ο καθηγητής Ιωσήφ Σκλόφσκυ εξέφρασε την ίδια άποψη σχετικά με τους δύο δορυφόρους του Άρη. Υποστήριξε, ύστερα από τις σχετικές μελέτες πυκνότητας, πως πρέπει να είναι κούφιοι και κατά συνέπεια τεχνητοί!”
*Αργότερα ο Σκλόφσκυ αναθεώρησε την άποψή του και δήλωσε ότι οι δορυφόροι του Άρη μπορεί και να μην είναι κούφιοι..."
Όμως υπάρχει κάποια αξιόλογη επιστημονική ένδειξη πως η Σελήνη είναι κούφια και κατά συνέπεια …διαστημόπλοιο;
Το παράξενο είναι πως οι ειδικοί επιστήμονες της ΝΑΣΑ, πολύ πριν την πραγματοποίηση του προγράμματος Απόλλων, διέθεταν στα χέρια τους μία τέτοια ένδειξη!!
Οι μελέτες σχετικά με την κίνηση της Σελήνης υποδεικνύουν ότι το εσωτερικό της είναι Κούφιο! Η ανακάλυψη αυτή με έπεισε τελικά πως η θεωρία των δύο Σοβιετικών επιστημόνων δεν είναι και τόσο “τρελή” από όσο φαινόταν αρχικά! Γιατί, είμαι υποχρεωμένος να ομολογήσω πως στην αρχή η επιχειρηματολογία των δύο Σοβιετικών δεν μου φάνηκε πειστική. Αρχικά θεώρησα τις παρατηρήσεις τους συμπτωματικές, παρά ενδεικτικές. Η ιδέα τους μου άρεσε σαν βάση για ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, το οποίο άρχισα μάλιστα να το γράφω. Αλλά δεν μπόρεσα να την πάρω από την αρχή στα σοβαρά. Κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Γουέλτερ Σάλιβαν με τίτλο με τίτλο: “Η Αμερικανική φυλή στη Σελήνη -1962”. Το βιβλίο με υπότιτλο “Η Ιστορία του προγράμματος Απόλλων”, αντιπροσωπεύει μία συλλογή επιστημονικών άρθρων γύρω από τη Σελήνη και την προετοιμασία του Διαστημικού Προγράμματος που θα επακολουθούσε. Στο συναρπαστικό αυτό βιβλίο μελέτησα την ανάλυση του Δρ. Γκόρντον Μακ Ντόναλντ σχετικά με την κίνηση της Σελήνης, στην οποία έγραφε:
“ Σύμφωνα με τη σχετική ανάλυση της κινήσεως της Σελήνης, την οποία πραγματοποίησε ένας διακεκριμένος επιστημονικός συνεργάτης της ΝΑΣΑ, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο δορυφόρος μας είναι κούφιος”
Βέβαια, όπως μας πληροφορεί το σχόλιο του Γουώλτερ Σάλλιβαν, ο Δρ. Μακ Ντόναλτν δεν θέλησε να αποδεχτεί τελικά το ίδιο το συμπέρασμα της μελέτης του, ότι δηλαδή η Σελήνη είναι κούφια! Ο διακεκριμένος αυτός αστρονόμος κατάλαβε αμέσως την αντίφαση που περιείχε το συμπέρασμά του, εφόσον σύμφωνα με τις δεδομένες αστρονομικές γνώσεις, δεν μπορεί να υπάρξει φυσιολογικός δορυφόρος χωρίς πυρήνα και με τεράστιους κενούς χώρους στο εσωτερικό του. Και ο Σάλλιβαν συμπληρώνει:
“Ο Δρ. Μακ Ντόναλντ προτίμησε να υποθέσει πως κάποιο λάθος υπάρχει στις ενδείξεις ή στους υπολογισμούς”
Στο περιοδικό όμως “Αστροναυτική”-Φεβρουάριος 1962, ο ίδιος ο Μακ Ντόναλντ εξηγεί γιατί απέρριψε την υπόθεση της Κούφιας Σελήνης: “Το συμπέρασμα δεν είναι λογικό και κατά συνέπεια πρέπει να υπάρχουν σφάλματα είτε στις παρατηρήσεις, είτε στους αναλυτικούς υπολογισμούς”
Έτσι ο Δρ. Μακ Ντόναλτντ, αντί να παραδεχτεί το συμπέρασμα της μελέτης του, προτίμησε να αναζητεί υπολογιστικά σφάλματα…
…Όταν δάβασα για το εκπληκτικό συμπέρασμα του Δρ. Μακ Ντόναλντ συγκλονίστηκα! Μία εντελώς προκλητική σκέψη άρχισε να με κυνηγάει: Μήπως τελικά οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες έχουν δίκιο:Μήπως η Σελήνη είναι πράγματι κούφια και κατά συνέπεια ένα τεράστιο διαστημόπλοιο;…
… Ο Δρ. Σήν Σόλομον του Τεχνολογικού ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, υποστηρίζει ότι η αναλυτική μελέτη του πεδίου βαρύτητας της Σελήνης προσφέρει μία σειρά ενδείξεων πως το εσωτερικό της Σελήνης είναι κενό. Ο Δρ. Σόλομον δημοσίεψε τη μελέτη του στο περιοδικό Σελήνη και καταλήγει:
“Η αποστολή του Όρμπιτερ σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη πλούτισε σημαντικά τις γνώσεις μας για το μαγνητικό πεδίο του δορυφόρου…Οι γνώσεις αυτές μας οδηγούν στην τρομακτική πιθανότητα πως η Σελήνη είναι κούφια!”
Τρομακτική; Γιατί; Γιατί απλούστατα, εάν πράγματι η Σελήνη είναι κούφια, αυτό σημαίνει πως κάποιος την έσκαψε. Αλλά αυτός ο “κάποιος” δεν μπορεί να είναι άλλος από μία φυλή εξωγήινων λογικών και υπερπολιτισμένων όντων, που έσκαψε τα έγκατα της Σελήνης για να τη μεταμορφώσει σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο. Χωρίς αμφιβολία εάν η θεωρία των δύο Σοβιετικών αποδειχτεί σωστή, τότε η απόδειξή της θα αποτελέσει και τη μεγαλύτερη ανακάλυψη του ανθρώπινου γένους και της παγκόσμιας Ιστορίας!
Η ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΕΛΗΝΙΑΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ
Όπως είδαμε πολύ πριν την έναρξη του προγράμματος Απόλλων, οι επιστήμονες γνώριζαν, με βάση τις μελέτες, τους υπολογισμούς και τα στοιχεία που τους έφεραν οι τεχνητοί δορυφόροι, πως η ανώμαλη πυκνότητα του σεληνιακού όγκου αποτελούσε μία ένδειξη ότι το εσωτερικό της Σελήνης είναι κενό. Πρόσθετες ενδείξεις στη διαπίστωση αυτή έφερε η μελέτη των εδαφολογικών δειγμάτων από την επιφάνεια της Σελήνης. Χάρη στις έξη επανδρωμένες πτήσεις, μέχρι την επιφάνεια της Σελήνης, συγκεντρώθηκαν τελικά περίπου 400 κιλά σεληνιακών πετρωμάτων. Ήξερα πως η μελέτη των πετρωμάτων αυτών θα οδηγούσε στη διαπίστωση της πυκνότητας του σεληνιακού εδάφους, αλλά και της ίδιας της Σελήνης σαν σύνολο. Έψαξα πολύ για να βρω τα αποτελέσματα των μελετών αυτών…
…Οι συνηθισμένοι βράχοι της επιφάνειας της Γης έχουν πυκνότητα της τάξης των 2,7 έως 2,8. Κατά συνέπεια, οι βράχοι της Σελήνης θα έπρεπε να διαθέτουν πολύ μικρότερη πυκνότητα. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά εάν τα εξωτερικά πετρώματα της Σελήνης είναι τόσο πυκνά, πώς δικαιολογείται ο χαμηλός δείκτης πυκνότητας του συνόλου του δορυφόρου μας; Μόνον με έναν τρόπο. Πώς κάτω από την εξαιρετικά σκληρή επιφάνεια, υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι, ή πώς ολόκληρη η Σελήνη είναι μία μεγάλη κούφια σφαίρα!!... Ήταν πράγματι μία ακόμα επιβεβαίωση των προηγούμενων διαπιστώσεων. Σκληρή στην επιφάνεια, κενή στο εσωτερικό. Η Σελήνη είναι πράγματι μία κούφια σφαίρα.
Παρά το γεγονός τώρα ότι δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ επίσημες ανακοινώσεις σχετικά με την πυκνότητα των σεληνιακών πετρωμάτων, ο παλαίμαχος επιστημονικός συντάκτης Ρίτσαρντ Λιούις, ο οποίος διέθετε πολλές γνωριμίες στους ηγετικούς κύκλους της ΝΑΣΑ, κατάφερε να συγκεντρώσει μερικές πληροφορίες γύρω από την πυκνότητα των σεληνιακών πετρωμάτων. Στο βιβλίο του “Τα ταξίδια του προγράμματος Απόλλων”(1976), σημειώνει πως τα δείγματα πετρωμάτων που έφεραν στη Γη τα διαστημόπλοια Απόλλων 11 και 12, αποδείχτηκαν πυκνότερα από το έδαφος της Γης.
Και θέτουμε το ερώτημα: Πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Εάν υποθέσουμε πως η Σελήνη αποτελεί ένα συμπαγές σώμα-σύμφωνα με τις κλασικές θεωρίες- πώς είναι δυνατόν ο δείκτης πυκνότητας των σεληνιακών πετρωμάτων να είναι μεγαλύτερος από τον μέσο δείκτη πυκνότητας των πετρωμάτων της Γης; Πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, τη στιγμή που όλες οι αστρονομίες του κόσμου μας βεβαιώνουν ότι η Σελήνη σαν σύνολο διαθέτει τη μισή πυκνότητα από τη Γη; Μόνο με έναν τρόπο εξηγείται το φαινόμενο. Στο εσωτερικό της Σελήνης πρέπει να υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι που να εξισορροπούν τη μεγάλη πυκνότητα των εξωτερικών στρωμάτων. Η χημική διαπίστωση μας οδηγεί σε έναν αλάνθαστο μαθηματικό συλλογισμό. Και το συμπέρασμα του επιβεβαιώνεται από τα υπαρκτά δεδομένα!! "
ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ ΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΞΗΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ...Ο.Ε.Α:
Η ΣΕΛΗΝΗ ΑΝΤΗΧΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΥΦΙΑ ΚΑΜΠΑΝΑ
... Μια άλλη ομάδα ενδείξεων προέρχεται από το εσωτερικό της ιδίας της Σελήνης. Χάρη στα επιστημονικά όργανα, οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ κατάφεραν να μάθουν πολλά για το εσωτερικό της Σελήνης. Πάνω στην επιφάνεια της τοποθετήθηκαν επιστημονικοί σταθμοί παρατηρήσεων. Ανάμεσα στα όργανά τους συμπεριλαμβάνοντο υπερευαίσθητοι σεισμογράφοι. Ο πρώτος σταθμός του είδους εγκαταστάθηκε από τους αστροναύτες του διαστημοπλοίου Απόλλων-11 στη Θάλασσα της Γαλήνης, και ο δεύτερος από το πλήρωμα του Απόλλων 11, στη Θάλασσα των Καταιγίδων. Οι σεισμογράφοι που χρησιμοποιήθηκαν στους σταθμούς αυτούς, ήταν τόσο ευαίσθητοι, ώστε κατέγραψαν ακόμη και τα βήματα των αστροναυτών στο έδαφος της Σελήνης.
Για να μελετηθεί το εσωτερικό της Σελήνης, οι αστροναύτες του διαστημοπλοίου Απόλλλων 12 πραγματοποίησαν ένα σεισμογραφικό πείραμα. Μετά την εγκατάσταση του σταθμού παρατηρήσεων έβαλαν σε λειτουργία ένα σεισμογράφο, ο οποίος συνδεμένος με ένα πομπό αναμετέδιδε τις καταγραφές του, τόσο στο κύριο διαστημόπλοιο, που ήταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, όσο και στους διαστημικούς σταθμούς της Γης. Στη συνέχεια, οι αστροναύτες, αφού συμπλήρωσαν τις εργασίες τους, ανέβηκαν στη σεληνάκατο κι επέστρεψαν στο διαστημόλοιο. Μόλις εξασφάλισαν την επιστροφή τους ελευθέρωσαν τη σεληνάκατο και την άφησαν να πέσει με ορμή πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Με άλλα λόγια προκάλεσαν ένα τεχνητό σεισμό.
Οι παλμικές δονήσεις από τη σύγκρουση της σεληνακάτου με το έδαφος της Σελήνης καταγράφτηκαν από το σεισμογράφο. Το πείραμα πέτυχε απόλυτα, αλλά από εδώ και πέρα άρχισαν οι πονοκέφαλοι για τους επιστήμονες της Γης. Οι τελευταίοι παρατήρησαν κατάπληκτοι πως οι δονήσεις που προκάλεσε η σύγκρουση αυξήθηκαν προοδευτικά κι έφτασαν στο αποκορύφωμά τους, κι ύστερα έσβησαν αργά-αργά! Η περίοδος των διαφόρων φάσεων ήταν εντυπωσιακή και αδιανόητη, εφόσον κάτι τέτοιο, δεν παρατηρήθηκε 8 ολόκληρα λεπτά για να φτάσουν στο αποκορύφωμα, ενώ για να σταματήσουν εντελώς απαιτήθηκε μία ολόκληρη ώρα. Μάλιστα αναφέρθηκε πως οι ανεπαίσθητες δονήσεις συνεχίστηκαν και μετά το διάστημα της μία ώρας.
Η σεληνάκατος συγκρούστηκε με το σεληνιακό έδαφος σε απόσταση 65 περίπου χιλιομέτρων από τον κοσμογράφο. Οι καταγραφές του τελευταίου προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση στους επιστήμονες, γιατί ποτέ δεν είχαν παρατηρήσει κάτι τέτοιο στη Γη.
Η σύγκρουση συνέβη στις 4.15’ π.μ. ώρα Γκρήνουιτς στις 20 Νοεμβρίου 1969. Στις 4.30’ είχε προγραμματιστεί μία τηλεοπτική συζήτηση για τα αποτελέσματα της αποστολής, με τους επιστήμονες της ΝΑΣΑ. Οι σεισμολόγοι της τελευταίας μόλις έφτασαν στον τηλεοπτικό σταθμό από τα εργαστήριά τους, πληροφόρησαν το κοινό πως η Σελήνη εξακοουθούσε να αντηχεί! Ο προϊστάμενος της σεισμολογικής υπηρεσίας της ΝΑΣΑ, Μόρις Έγουιν, ομολόγησε πως αγνοούσε το λόγο της παράξενης σεισμογραφικής συμπεριφοράς της Σελήνης.
“Προτιμώ να μην προχωρήσω σε εξηγήσεις αυτή τη στιγμή. Είναι προτιμότερο να ελεγχθούν πρώτα και άλλα στοιχεία. Το μόνο που μπορώ να πω για την ώρα, είναι ότι ένα απλό χτύπημα στην καμπάνα μιας εκκλησίας αντηχεί περίπου 30 λεπτά της ώρας!!” , δήλωσε ο Έγουιν!
Κι όμως! Η Σελήνη αντηχούσε για 60 λεπτά της ώρας ή και περισσότερο, πράγμα που δεν μπορούσε να προβλέψει ο Έγουιν τη στιγμή που έκανε την παραπάνω δήλωση.
Από τη μεριά του, ο Φρανκ Πρες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης ήταν πιο σαφής:
“΄Εχει συχνά αποδειχτεί ότι όποιος βιάζεται να μιλήσει για τέτοια θέματα κάνει συνήθως σφάλματα. Ωστόσο μπορώ να δηλώσω αυτή τη στιγμή υπεύθυνα ότι κανείς από εμάς δεν παρατήρησε ποτέ κάτι ανάλογο στις σεισμογραφικές παρατηρήσεις που γίνονται στη Γη. Το σεισμογραφικό πείραμα, που πραγματοποιήσαμε πριν από λίγο στη Σελήνη, έφερε εντελώς απρόσμενα αποτελέσματα. Κανείς από εμάς δεν περίμενε να κρατήσει η δόνηση περισσότερο από 30’λεπτά. Κι όμως συνεχίζεται και ίσως ξεπεράσει την ώρα! Πρόκειται για μία νέα συνταρακτική ανακάλυψη σε ό,τι αφορά τη φύση της Σελήνης, και ομολογώ πως οι συνάδελφοί μου και εγώ δεν την περιμέναμε…”
Στο σημείο αυτό πρέπει να παρατηρήσουμε πως η παράξενη σεισμολογική συμπεριφορά της Σελήνης δικαιολογείται και πάλι θαυμάσια από την οπτική της θεωρία των Βάζιν και Στσερμπάκωφ. Εάν το εσωτερικό της Σελήνης είναι κενό, και εάν το κενό αυτό περιβάλλεται από ένα τεράστιο μεταλλικό φλοιό, που βρίσκεται σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης, τότε οι δονήσεις που προκάλεσε η πτώση της σεληνακάτου, ισοδυναμούν με το χτύπημα πάνω στην επιφάνεια μιας μεγάλης μεταλλικής καμπάνας. Οι δονήσεις που θα προκαλούσε το χτύπημα αυτό , θα κρατούσαν παραπάνω από μισή ώρα. Όπως και πράγματι συνέβη…
Βέβαια οι επιστήμονες πρότειναν διάφορες θεωρίες, αλλά καμία από αυτές δεν προσέφερε ικανοποιητικές εξηγήσεις.
Ο Δρ. Πρες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, ήταν από τους πρώτους που πρότειναν μία εξήγηση. Υπέθεσε πως η σεληνάκατος χτύπησε πάνω στα χείλη ενός γκρεμού και πως οι δονήσεις δεν ήταν τίποτα άλλο από τους βράχους και τις πέτρες που παρασύρθηκαν στο βάραθρο!!
Βέβαια η εξήγηση αυτή δεν ανταποκρίνεται τέλεια στη σεισμογραφική καταγραφή. Η τελευταία έδειξε μία έξαρση οκτώ λεπτά μετά τη σύγκρουση και στη συνέχεια αποδυναμώθηκε με σταθερό ρυθμό. Χρειάστηκαν 20 ολόκληρα λεπτά για να πέσουν τα κύματα των δονήσεων κάτω από το μισό της έξαρσης. Αλλά συνέχισαν να καταγράφονται για άλλη μία ώρα. Δεν μπορούμε λοιπόν μιλήσουμε για βράχους που κυλούν σε βάραθρο από το χείλος κάποιου γκρεμού!
Ένας άλλος επιστήμονας υποστήριξε πως η σύγκρουση της σεληνακάτου στο έδαφος της Σελήνης, τίναξε ψηλά πέτρες και χώματα, τα οποία χρειάστηκαν περίπου μία ώρα για να ξαναπέσουν. Ένας τρίτος υπέθεσε πως την όλη φασαρία την έκανε η σεληνάκατος. “Σαν μία άδεια μεταλλική σφαίρα έπεσε με ορμή πάνω στην επιφάνεια και άρχισε να αναπηδάει δεξιά κι αριστερά για μία ολόκληρη ώρα, μέχρι να καθίσει εν τέλει στο σεληνιακό έδαφος, δεδομένου ότι η σεληνιακή βαρύτητα είναι πολύ μικρή!”
Τα Επιστημονικά Νέα πάντως του Νοεμβρίου 1969 απέρριψαν όλες αυτές τις εξηγήσεις:
“Καμία από τις θεωρίες που πρότειναν οι διάφοροι επιστήμονες δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις καταγραφές του σεισμογράφου, που ομολογούμε είναι πολύ εντυπωσιακές!”
Μετά το συναρπαστικό πείραμα του Απόλλων 12, οι σεισμολόγοι και οι άλλοι επιστήμονες περίμεναν με αγωνία το επόμενο. Πράγματι, ο τρίτος όροφος του διαστημοπλοίου βγήκε από την τροχιά γύρω από τη Γη και με τηλεκατευθυνόμενη εντολή στράφηκε προς τη Σελήνη. Η πτώση του επάνω στο έδαφός της ισοδυναμούσε με μία έκρηξη 11 τόνων ΤΝΤ. Έπεσε 139 περίπου χιλιόμετρα απόσταση από το σημείο που βρίσκονταν οι σεισμογράφοι του Απόλλων 12.
Αυτή τη φορά, η διάρκεια των δονήσεων ήταν πολύ μεγαλύτερη. 3 ολόκληρες ώρες! Ή μάλλον 3 ώρες και 20’λεπτά για την ακρίβεια! Σύμφωνα με τις σεισμογραφικές πληροφορίες, οι δονήσεις δεν έφτασαν σε βάθος μεγαλύτερο από 30-35 χιλιόμετρα στο εσωτερικό της Σελήνης. Και πάλι οι επιστήμονες έμειναν κατάπληκτοι. Αναζήτησαν θεωρίες για την εξήγηση του φαινομένου, αλλά καμιά δεν μπόρεσε να τους ικανοποιήσει.
Αντίθετα, το φαινόμενο είναι απόλυτα φυσιολογικό από την άποψη της σοβιετικής θεωρίας. Εάν επαναλάβετε το πείραμα με μία μεγάλη μεταλλική σφαίρα, κούφια στο εσωτερικό της, θα διαπιστώσετε ότι θα συμπεριφερθεί ακριβώς όπως και η Σελήνη…
…Παρ’ όλες τις έρευνες οι ακαδημαϊκοί επιστήμονες δεν μπορούν να παραδεχτούν πως η Σελήνη είναι κούφια στο εσωτερικό της, ή τουλάχιστον στο κέντρο της. Οι περισσότεροι επιμένουν, παρά τις σεισμολογικές ενδείξεις, πως ο πυρήνας της Σελήνης είναι μία συμπαγής μάζα. Εάν η σοβιετική θεωρία ανταποκρίνεται στην αλήθεια, τότε στο εσωτερικό της Σελήνης υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι, που φιλοξενούν κάθε λογής εγκαταστάσεις… Αλλά για την επιβεβαίωση αυτής της θεωρίας απαιτούνται αποδείξεις. Οι σεισμογραφικές ενδείξεις δεν αρκούν για να πείσουν τους ακαδημαϊκούς επιστήμονες.
Το πρόβλημα με τους σεισμογράφους που τοποθετήθηκαν στη Σελήνη από τους αστροναύτες, είναι πως βρίσκονται σε σχετικά μικρές αποστάσεις μεταξύ τους. Γι αυτό το λόγο οι ενδείξεις τους δεν μπορούν να αποδείξουν καθοριστικά πως στο εσωτερικό της Σελήνης υπάρχουν κενά. Η μικρή απόσταση κάνει να συγχέονται τα πρωταρχικά με τα δευτερεύοντα κύματα των δονήσεων κι έτσι τα θετικά συμπεράσματα αποκλείονται.
Εάν το κέντρο της Σελήνης είναι κούφιο, τότε τα πρωταρχικά κύματα θα σβήσουν εκεί και τα δευτερεύοντα θα κάνουν τον κύκλο της εξωτερικής επιφάνειας. Η χρονική διαφορά ανάμεσα στην καταγραφή των δύο ειδών κυμάτων, θα αποτελέσει την καθοριστική απάντηση, στο ερώτημα εάν η Σελήνη είναι κούφια ή όχι!
Παράλληλα γεννιέται κι ένα άλλο ερώτημα: Υπάρχει τελικά κάποιος πυρήνας στη Σελήνη; Ο Ρίτσαρντ Λιούις γράφει ότι οι περισσότεροι από τους επιστήμονες δεν παραδέχονται την ύπαρξη ενός τέτοιου πυρήνα, εξαιτίας του χαμηλού δείκτη πυκνότητας της Σελήνης. Από την άλλη μεριά όμως, ορισμένοι γεωφυσικοί διαφωνούν μαζί τους.
Ίσως την τελική απάντηση να την έδινε μία μεγάλη δόνηση στη Σελήνη, δημιουργημένη από την πτώση κάποιου μετεωρίτη. Αλλά και σε αυτό το σημείο οι επιστήμονες στάθηκαν τυχεροί! Στις 13 Μαΐου 1972, ένας μεγάλος μετεωρίτης συγκρούστηκε με την επιφάνεια της Σελήνης. Η σύγκρουση ισοδυναμούσε με την έκρηξη 200 τόνων ΤΝΤ. Κατά παράξενο τρόπο όμως καταγράφτηκαν πρωταρχικά κύματα αλλά όχι δευτερεύοντα..."
Ο Δρ. Λάθαμ σχολίασε την απρόσμενη εξέλιξη ως εξής: “Περιμέναμε την αντανάκλαση του σεισμικού κύματος από τον Πυρήνα της Σελήνης. Αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Και οι επιστήμονες αγνοούν τον λόγο.”
Γιατί; Μήπως επειδή δεν υπάρχει πυρήνας στη Σελήνη όπως υποστήριξε ο Δρ. Γιούρευ; Ή μήπως γιατί η Σελήνη είναι κούφια, όπως λένε οι δύο Σοβιετικοί επιστήμονες;
Ο Δρ. Γιούρεϋ είπε: “Τα σεισμικά κύματα απορροφήθηκαν από τα μαλακά στρώματα μάζας, που βρίσκονται στο κέντρο της Σελήνης και γι αυτό το λόγο δεν παρατηρήσαμε το φαινόμενο της αντανάκλασης.”
Όμως το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε εάν η Σελήνη είναι κούφια! Πώς θα διαπιστωθεί η διαφορά; Μήπως όλες οι δυσκολίες ξεκινούν από το γεγονός ότι η Σελήνη δεν είναι ένας φυσιολογικός δορυφόρος; Σύμφωνα με την άποψη του Ίρβιγκ Μίτσελσον, που διατυπώνεται στο βιβλίο του “Ο άνθρωπος στη Σελήνη” (1969), “το παράξενο με τη Σελήνη είναι πως ενώ εδώ και τρεις αιώνες γνωρίζουμε με ακρίβεια τις λεπτομέρειες της περιστροφικής της κίνησης, δεν μπορέσαμε ποτέ να καταμετρήσουμε τις στιγμές της αδράνειας”.
Για ποιό λόγο; Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε ότι πως εάν η Σελήνη είναι πραγματικά ένα διαστημόπλοιο, τότε πρέπει να κρύβει στο εσωτερικό της κάθε λογής τεχνητές κατασκευές… Κατά συνέπεια, τα σεισμικά κι αντανακλαστικά κύματα δεν πρόκειται ποτέ να καταγραφτούν με απόλυτη σαφήνεια. Κι όπως είδαμε, αυτό ακριβώς συμβαίνει! Η παράμετρος της αδράνειας του σώματος, η οποία έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση της διανομής των υλικών στο εσωτερικό της Σελήνης, υπολογίστηκε στην τάξη των 0,6, πράγμα που αποδεικνύει ότι το σώμα είναι κούφιο. Οι επόμενες μελέτες όμως, οδηγήθηκαν στη σύγχυση, εφόσον δεν θέλησαν να παραδεχτούν αυτή την αλήθεια. Αλλά και πάλι σημειώνουμε πως μία σειρά από τεχνητές κατασκευές στο εσωτερικό έχουν τη δυνατότητα να συγχέουν τις ενδείξεις και τους υπολογισμούς. Και το γεγονός αυτό πρέπει να συνυπολογίζεται σε κάθε μελέτη για τη δομή της Σελήνης.
Από την άλλη μεριά, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ, εξετάζουν την περίπτωση της κούφιας Σελήνης πολύ σοβαρότερα απ’ όσο το παραδέχονται δημόσια. Σύμφωνα με την ομολογία του Δρ. Φαρούκ Ελ Μπάζ, πρώην επιστημονικού συνεργάτη της ΝΑΣΑ και σήμερα (1979) διευθυντή του τμήματος διαστημικών ερευνών του Ινστιτούτου Σμιιθσόνιαν, οι αρχές της ΝΑΣΑ υποψιάστηκαν το ενδεχόμενο της κούφιας Σελήνης και πραγματοποίησαν μία σειρά πειραμάτων για να το αποδείξουν ή να το απορρίψουν. Ο Δρ. Φαρούκ Ελ Μπαζ υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα των πειραμάτων αυτών κρατήθηκαν απόρρητα από τη ΝΑΣΑ και δε δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τα λόγια του Ελ Μπαζ…“Κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης πρέπει να υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι ή σπηλιές. Μια σειρά πειραμάτων της ΝΑΣΑ απέβλεπαν ακριβώς στον εντοπισμό τους! ” (Σάγκα, Μάρτιος 1974)
...Αλλά εδώ μπαίνει ένα σημαντικό ερώτημα: Εάν πράγματι η ΝΑΣΑ, όπως λέει ο δρ. Ελ Μπάζ, πραγματοποίησε πειράματα και έρευνες για τον εντοπισμό κενών χώρων και σπηλαίων στο εσωτερικό της Σελήνης, γιατί κρατάει μυστικό το γεγονός και απόρρητα τα αποτελέσματα; Γιατί όλη αυτή η μυστικότητα; Μήπως η ΝΑΣΑ και η κυβέρνηση υποψιάστηκαν την παρουσία εξωγήινων βάσεων μέσα στις σπηλιές αυτές; Μήπως τελικά δεν πρόκειται για σπηλιές, αλλά για έναν τεράστιο κατοικήσιμο χώρο, στη θέση που βρισκόταν πριν εκατομμύρια χρόνια ο πραγματικός πυρήνας της Σελήνης; Και τί υπάρχει σε αυτό τον χώρο;
“…Αλλά αφού τα πυκνότερα στρώματα βρίσκονται στην επιφάνεια και τα αραιτότερα στο εσωτερικό, αυτό πράγματι μας αφήνει να υποθέσουμε ότι εκεί ακριβώς κρύβονται τεράστιοι κενοί χώροι. Εάν πρόκειτο όμως για φυσικό δορυφόρο, εδώ δημιουργούνται προβλήματα από την θέση της αστροφυσικής, γιατί κατά Αυτήν, ένα σώμα με σκληρό κέλυφος και κούφιο στο εσωτερικό του, δε θα μπορούσε να διατηρεί θεωρητικά τη θέση του στο διάστημα. Έτσι οι επιστήμονες πιστεύουν πως είτε κάποιο λάθος υπάρχει στους υπολογισμούς των γεωφυσικών μελετών, είτε πρέπει να αναθεωρήσουμε ριζικά τις γνώσεις μας σχετικά με τους νόμους της αστροφυσικής” – Ίρβινγκ Μίτσελσον “Ο Άνθρωπος στη Σελήνη”
Βέβαια η απάντηση στους προβληματισμούς του Μίτσελσον βρίσκεται στα στοιχεία της θεωρίας των δύο Σοβιετικών. Γιατί η παράξενη και αδικαιολόγητη συμπεριφορά της Σελήνης εξηγείται μόνο εάν παραδεχτούμε ότι το σώμα αυτό δεν είναι απόλυτα φυσιολογικό, αλλά έχει υποστεί μία ειδική τεχνολογική επεξεργασία η οποία το μετέτρεψε σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο…
Πράγματι σύμφωνα με τους αστροφυσικούς νόμους που διατυπώσαμε μέχρι τώρα, η Σελήνη δε θα έπρεπε να βρίσκεται στη θέση της!! Αυτό θα συνέβαινε και πράγματι συμβαίνει, μόνο εάν η Σελήνη λογαριαστεί ως ένα μη απόλυτα φυσικό σώμα, με πυκνή επιφάνεια και κούφιο εσωτερικό! Και το κούφιο εσωτερικό υπάρχει! Η πυκνή εξωτερική επιφάνεια, υπάρχει επίσης! Αλλά ανάμεσα τους υπάρχει και κάτι άλλο. Ένα εσωτερικό πανίσχυρο μεταλλικό κέλυφος καλυμένο κυρίως από τιτάνιο(!) και το στοιχείο 115, το οποίο ισορροπεί τη Σελήνη και τη διατηρεί στην τροχιά της!! Πράγματι….............
ΤΕΛΟΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ!!
ΕΠΙΠΛΕΟΝ:
Ανώνυμες διαρροές ιθύνοντων επιστημόνων της ΝΑΣΑ του Σεληνιακού προγράμματος Απόλλων προς Έλληνες συναδέλφους επιστήμονες:
"Kανείς δεν κατάλαβε τι επιχειρούμε συνολικά σαν τελικό στόχο. Από το απόλλων11 τελειωσε το παιχνίδι. Είναι ξένη ιδιοκτησία (η σελήνη) με υπέρτερη τεχνολογία. Τώρα ξέρουμε ότι είναι ένα πλοίο από τιτάνιο και άσπρη πούδρα. Είναι σαν να λες ότι θα εξορύξεις μέταλλα από ένα εν ενεργεία αεροπλανοφόρο, ή θα στήσεις επάνω του το σπίτι σου. Ή όλοι στην Ουάσιγκτον είναι ηλίθιοι, ή γνωρίζουν κάτι που δεν γνωρίζουμε εμείς"!
"Με όσα κάναμε εκεί πάνω απορώ που δεν μας κατέρριψαν από τον Απόλλωνα11! Δεν είχε νόημα να συνεχίσουμε. Ήταν επικύνδινο για την ασφάλεια των ανθρώπων που στέλναμε εκεί. Όποια κι αν είναι τα αφεντικά της Σελήνης... αν ήμουν εγώ στη θέση τους θα είχα αντιδράσει πολύ άσχημα απέναντι στους επισκέπτες που βάζουν 100 φορές δυναμίτη στη θωράκιση του σκάφους μου (Απόλλων11 - 17) ενώ ήξεραν από την πρώτη αποστολή ότι πατούν πάνω σε πλοίο από τιτάνιο. Γι'αυτό απορρώ πως δεν μας κατέρριψαν. Από το Απόλλων12 και μετά η στάση μας ήταν σαφώς εχθρική".
Πλήρης δικαίωση όσων παλιών επιστημόνων ανάφεραν για κοίλη και άρα ημιτεχνητή - υβριδιακή σελήνη:
6/7/2010 Στην πίσω όψη του φεγγαριού αποκαλύφθηκε μια παράξενη τρύπα ,σε λεπτομέρειες από φωτογραφίες.
http://www.huforc.gr/new%20projects/exploring_the_moon__news.htm
Νέες τρύπες που φωτογραφήθηκαν και που οδηγούν σε βαθύτερα τούνελ στο κοίλο εσωτερικό της Σελήνης βαθειά κάτω από το σκληρό επιφανειακό θώρακα τιτανίου.:
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=94862
Δήλωση Σουηδού Αστροφυσικού:
"Αν λέγαμε στον κόσμο τι πραγματικά συμβαίνει στο εγγύς Διάστημα, δεν θα μας πίστευε και θα μας περνούσε για τρελλούς. Επομένως δεν λέμε τίποτε, παρακαλώ μη με πιέζετε"._
Δήλωση Ο.Ε.Α. - Πρυτανεία Αθηνών:
"Θα πούμε στον Κόσμο τι συμβαίνει (στο εγγύς Διάστημα) και θα μας χαρακτηρίσουν τρελλούς. Πρέπει όμως να το κάνουμε τοις ρήμασι φιλοσόφων περί Αληθείας πειθόμενοι, με οποιοδήποτε κόστος, έστω και αν εγκλειστούμε σε "Ψυχιατρικές" Φυλακές."._
Σχεδιασμός Κυβερνητών Σκάφους "ΣΕΛΗΝΗ":
"Προετοιμασία Φυγής Σκάφους "Σελήνη" και "Ανταναιρέσεως Σκάφους "Σελήνη" προς περιοχή Αραιώσεων". (Διδασκαλία "Αγίου Όρους")
Σχεδιασμός "Πολιτισμών" Περιοχής Σείριου:
Άστρο Σείριος σε Πορεία Αλματικής Συρρικνώσεως και ακολουθούσης Αλματικής Εκρήξεως με αποσύνθεση 13ων εξαρτωμένων Ηλιακών Συστημάτων. Μηχανισμός Μεταπτώσεως σε Σείριο Νάνο και Σείριο Νόβα. Προετοιμασία Καθυστερήσεως Φαινομένου μέσω προκλήσεως Πυρηνικών Εκρήξεων Αραιώσεως Περιβάλλοντος εις Σείριο - 12 Ηλιακά Συστήματα - Αντιστοιχούντες Πλανήτες. Διάσωση όλων των πληθυσμών αδύνατος. Επιλογή πληθυσμών για διάσωση με κριτήριο συνεργασίας σε Κατάσταση και Μέτρα Εκτάκτου Ανάγκης."
Δήλωση "Μεμυημένων" της NASA: "Πρόγραμμα Κατασκευής Διαστημικών Σταθμών-Σκαφών για Διάσωση-Φυγή Μεμυημένων Προνομιούχων."
Από κείμενο Ι'1988.
ΚΕΙΜΕΝΟ (ΙΑ) 1988 ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ Ο.Ε.Α. ΠΕΡΙ ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΥΠΟΦΥΣΕΩΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ "MIND CONTROL" ΑΠΟ ΥΠΟ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑ ΕΞΑΣΚΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΕΚΤΟΝΕΣ-ΜΟΝΑΧΟΥΣ-ΚΛΠ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΝΩ ΣΙΩΝ" ASTRUM ARGENTINUM ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΤΑ "ΤΗΛΕΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ ΒΛΗΜΑΤΑ": ΒΑΣΙΛΕΩΝ-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ-ΥΠΟΥΡΓΩΝ-ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ-ΙΕΡΕΩΝ-ΜΟΝΑΧΩΝ-ΜΑΣΟΝΩΝ κλπ:
ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΗ & ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ-ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕ ΤΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ ΤΟΥΣ, ΜΕΧΡΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΑΘΗΝΑΣ-ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΑΝΙΟΥ ΣΗΜΙΤΟΜΟΓΓΟΛΙΚΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ.
(ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΩΔΥΝΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ. Ακατάλληλο δια ανηλίκους)
http://www.easy-share.com/1904247588/
Το κείμενο περιέχει αποκλειστικά στοιχεία που ανακάλυψε η Ο.Ε.Α. για τη Σελήνη και "ακτινογράφιση" του εσωτερικού της Σελήνης με δέκτες "NETRΙΝΟ - NASER".
