Διαβάζουμε καθημερινά για αυτοκτονίες Ελλήνων λόγω ανυπέρβλητων χρεών προς τράπεζες, εφορίες, επιχειρήσεις κλπ. Κάθε μέρα κατά Μ.Ο. αυτοκτονούν δύο Έλληνες με αιτία τον οικονομικό στραγγαλισμό που βιώνουν. Η είδηση είναι τραγική αλλά συνάμα απογοητευτική για εμάς.
Το να δίνεις τέλος στη ζωή σου για οικονομικές δυσκολίες, εγώ προσωπικά το βρίσκω απαράδεκτο. Όλοι μας περνάμε δύσκολες στιγμές. Εγώ μάλιστα δεν θυμάμαι στη σύντομη ζωή μου μέρα άνευ δυσκολιών. Κάθε μέρα ένας αγώνας να βρούμε τα προς το ζήν, οικογενειακώς. Και θανάτους περάσαμε άδικους και μες στη φτώχεια ζήσαμε και ακόμα είμαι εδώ και παλεύω όπως μπορώ και ακόμα δεν έχω δώσει το 100% των προσπαθειών μου. Δυστυχώς, έτσι είναι το μαντρί στο οποίο μπήκαμε. Αυτό προσπαθούμε να αλλάξουμε, να καταστρέψουμε, όχι τη ζωή μας. Αυτή είναι η εύκολη λύση. Να καταλάβω αυτόν που έχει μία ανίατη ασθένεια και η ποιότητα ζωής του δεν υφίσταται, να καταλάβω την ευθανασία, ούτε με αυτή θα συμφωνήσω όμως εκτός και αν μιλάμε για πλήρη παραλυσία(σκλήρυνση κατά πλάκας π.χ., καλπάζουσες λευχαιμίες κλπ).
Η αυτοκτονία όμως δεν προσφέρει τίποτα, είναι μία πράξη διαφυγής. Είναι μία πράξη που βολεύει αυτούς στους οποίους εναντιωνόμαστε. Και βέβαια αυτός που αυτοκτονεί νομίζει ότι γλυτώνει(αλλά δεν είναι της παρούσης να το συζητήσουμε αυτό) ενώ αφήνει πίσω του συγγενείς να τον κλαίνε αντί να τον θυμούνται με υπερηφάνια.
Γιατί λοιπόν εσείς που σκέφτεσθε την αυτοκτονία ως διέξοδο δεν κάνετε κάτι ώστε να χαρακτεί το όνομά σας στην Ιστορία; Γιατί δεν προβαίνετε σε πράξη αυτοθυσίας αντί αυτοκτονίας; Αφού δεν έχετε, νομίζετε, τίποτα να χάσετε, τότε γιατί δεν προβαίνετε σε κάτι ηρωικό;
Μίαν "Ηρωική Έξοδο", το λεγόμενο Θα φύγω με ένα ΜΠΑΜ! Αντί να κρεμιέστε και να αυτοπυροβολείστε, πάρτε κάποιον προδότη μαζί σας! Αυτό θα ήταν μία πράξη αυτοθυσίας! Αυτό θα ήταν μία πράξη ηρωική και όχι μια πράξη δειλίας. Τόσο υπνωτισμένοι είστε, τόσο απελπισμένοι; Σας νίκησαν δηλαδή, αυτό δηλώνετε;
Αντί να ορμήξετε σαν αστακοί με ό,τι μπορείτε να βρείτε και κατά την ώρα του θανάτου σας να χαμογελάτε στους προδότες σαν θαρρραλέοι Λέοντες, επιλέγετε τη φυγή μόνοι σε σκοτεινά δωμάτια. Τους κάνετε τη χάρη. Κάντε τη χάρη στην πατρίδα σας! Όχι σε αυτούς! Όχι σε αυτόν! Διαλύστε τους, τσακίστε τους. Και η Ιστορία θα σας ανταμοίψει. Πεθάνετε σαν Άνδρες και γραφτείτε με χρυσά γράμματα στο μέλλον του τόπου σας.
Και κάτι τελευταίο. Ο αρχικερατάς που σας καρφώνει αυτές τις ιδέες στο μυαλό περί αυτοκτονίας, γελάει με εσάς. Σκέφτεται πόσο εύκολα σας τη φέρνει. Γιατί του κάνετε το χατήρι; Γιατί απελπίζεστε; Αυτό θέλει. Να απωλέσετε πάσα ελπίδα. Και αυτό κάνετε. Μην χάνετε την ελπίδα σας. Ό,τι και να γίνει, και τα πάντα να χαθούν, υπάρχει ελπίδα. Πάντα υπάρχει ελπίδα. Το φως δεν χάνεται, δεν σβήνει. Ποτέ δε θα σβήσει. Έχετε το καλά στο νού σας και πράξατε αναλόγως!
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Δύο Έλληνες αυτοκτονούν κάθε μέρα από τα χρέη:
Ο απολογισμός για το 2010 δείχνει ότι ο αριθμός των αυτοχείρων έφτασε τους 500, ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2011 τα πρώτα στοιχεία κάνουν λόγο για 150 αυτοκτονίες σε ολόκληρη τη χώρα.
http://www.newsbeast.gr/society/arthro/162544/duo-ellines-autoktonoun-kathe-mera-apo-ta-hrei/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου